Oregano

Ook oregano (Origanum vulgare) is lid van die grote aromatische muntfamilie (Lamiaceae) en deelt veel karaktertrekjes met zijn broertje, de echte majoraan (Origanum majorana). Die laatste wordt ook wel marjolein of wilde oregano genoemd. Om het helemaal ingewikkeld te maken wordt oregano soms wilde marjolein genoemd. In tegenstelling tot majoraan, die echt van warmte houdt, heeft oregano een omvangrijker verspreidingsgebied: de plant is inheems in gematigde delen van Europa, het Middellandse Zeegebied en Zuidwest-Azië.

Oregano is een overblijvende kruidachtige plant, die een hoogte kan bereiken van zo'n 80 centimeter. Hij bloeit in de nazomer met prachtige paarse bloemen, die in pluimen naar boven gericht zijn. Het heeft een typische kruidige geur, smaakt licht zoet, een beetje peperachtig met een bitter nasmaakje. De allerbeste kwaliteit oregano is zo krachtig genoeg om de tong bijna te verdoven. Duidelijk is wel dat, hoe aantrekkelijker het klimaat is, hoe meer essentiële oliën zich in oregano gaan ophopen.

[Foto: David Nicholls Wilsey Woods]

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Origanum, is een combinatiewoord uit het Grieks: oros betekent 'berg' en ganos is 'schittering'. Samengevoegd beschrijft het woord de aanblik van een in bloei staande Griekse berghelling met oregano. Het tweede deel, vulgarum, is van Latijnse oorsprong en betekent ‘gewoon’ of ‘gewone’.

Oregano is in landen als Griekenland en Italië een onmisbaar keukenkruid. Het zijn in de meeste gevallen de bladeren die daarvoor gebruikt worden. (Opm: Op het Griekse vasteland worden echter ook wel de knoppen gebruikt - zie comment). Gedroogd blijken de bladeren vaak nog smaakvoller te zijn dan in verse toestand. Het kruid vormt een perfect trio met tomaat en kaas, waardoor hij vaak op pizza's aan te treffen zal zijn. In de traditionele Italiaanse keuken wordt oregano vaak toegepast in geroosterde, gebakken en gegrilde groenten. In tegenstelling tot andere Italiaanse keukenkruiden combineert oregano uitstekend met pittige gerechten, die in zuidelijk Italië populairder zijn dan in het noorden.

In Griekenland wordt het veel gebruikt in de wereldberoemde Griekse salades. Bovendien wordt het vaak toegevoegd aan de mix van olijfolie en citroen om als dressing over allerlei gerechten met vis of vlees te dienen.

De Griekse arts Hippocrates (460 – 370 vC) gebruikte oregano niet alleen als een ontsmettend middel, maar meende ook dat het als heilzaam middel tegen maagproblemen en ademhalingsklachten kon worden ingezet. Oregano is inderdaad dodelijk voor virussen, bacteria en schimmels, maar het probleem is natuurlijk hoe je het in je lichaam op de juiste plaats en in de juiste dosering binnen krijgt[1]. En voor wat betreft de ademhalingsklachten bleek hij nog gelijk te hebben ook[2].

Koop je Griekse oregano hier.

[1] Saeed et al: Antibacterial activity of oregano (Origanum vulgare Linn.) against gram positive bacteria in Pakistan Journal of Pharmaceutical Sciences - 2009
[2] Zhang et al: Phenolic compounds from Origanum vulgare and their antioxidant and antiviral activities in Food Chemistry – 2014