Mexicaanse bladpeper (of Hoja Santa)

Toen Columbus in 1492 door het Spaanse koningspaar Isabella van Castilië en Ferdinand van Aragon op reis werd gestuurd om Indië via de westelijke route te bereiken lag het Amerikaanse continent onverwacht in de weg. Zwarte peper (piper nigra) was één van de redenen dat Columbus op pad was gestuurd. Hij vond geen zwarte peper, maar wel chilipeper (Capsicum annuum) dat door hem voldoende pittig werd geacht om als alternatief aan de troon aan te bieden.

Chilipeper behoort zelfs niet eens tot het geslacht Piper, maar wat Columbus niet wist was dat op dat uitgestrekte Amerikaanse continent wel degelijk familieleden van de zwarte peper groeiden. De Mexicaanse bladpeper (Piper auritum) is plaatselijk bekend als hoja santa ('heilig blad'). Het is een aromatisch kruid dat wordt aangetroffen vanaf het noorden van Zuid-Amerika tot Mexico. De Mexicaanse peper groeit in tropische gebieden uit tot een kleine boom en haalt dan een meter of zes hoogte. De bladeren kunnen wel een doorsnede hebben van 50 centimeter. De boom is een snelle groeier en leeft relatief kort. De bloemen zijn klein evenals de vruchten.

[Foto: www.austinchronicle.com]

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Piper, is via het Grieks en het Persisch terug te voeren op een oeroud woord uit het Sanskriet: pippali betekende ‘lange peper’. Het tweede deel, auritum, is afkomstig uit het Latijn, waar auris 'oor' betekent. Het verklaart de vorm van het blad. In zijn Spaanstalige thuislanden wordt de Mexicaanse bladpeper vaak hoja santa ('heilig blad') of yerba santa ('heilig kruid') genoemd.

Ooit geloofden mensen dat Mexicaanse peper behoorlijk positieve effecten op de gezondheid moest hebben. Het werd gebruikt als zweetopwekkend en vochtafdrijvend kruid. Ook dacht men dat het werkzaam was tegen jicht, angina en hoofdpijn. Zelfs geslachtsziekten zouden als sneeuw voor de zon verdwijnen bij voldoende inname.

De geur laat zich lastig omschrijven, maar als de bladeren of jonge stengels worden gekneusd, komt er een geur vrij die doet denken naar een combinatie van zwarte peper, anijs en nootmuskaat. Het kruid wordt veel gebruikt in de Mexicaanse keuken en wordt gezien als een essentieel ingrediënt voor de beroemde mole verde of salsa verde ('groene saus'). De basis van de mole verde bestaat uit gepureerde tomatillo's, chilipepers en op smaak gebracht met koriander en zwarte peper. Als je de koriander en zwarte peper vervangt door de Mexicaanse bladpeper, zit je heel dicht bij het oorspronkelijke recept. Een recept voor mole verde is hier te vinden.

Gedroogd verliest het kruid veel van zijn aroma, waardoor het buiten Mexico bijna niet te krijgen is. Maar het is een zeer decoratieve plant en ook in Nederland blijkt hij goed te kunnen gedijen. Opkweken uit zaad is echter niet gemakkelijk en daarom kun je sinpelweg hier je Mexicaanse bladpeper bestellen.