West-Indische laurier (of bayboom)

De West-Indische laurier (Pimenta racemosa) is geen familie van de (echte) laurier (Laurus nobilis), maar wél van de piment (Pimenta dioica). Dat hoeft geen verwondering te wekken, want de hele Atlantische Oceaan scheidt beide families. De West-Indische laurier was oorspronkelijk inheems in Venezuela en op veel van de West-Indische eilanden. Door zijn gebruik als specerij wordt de soort nu gekweekt in vele tropische delen vanaf het Amerikaanse continent tot aan eilanden in de Stille Zuidzee.

De West-Indische laurier vertoont zich aan de wereld als een struik of boom die tot 12 meter hoog kan worden. De soort is in het bezit van een schilferige stam, kale en vierhoekige twijgen, alsmede leerachtige en kruidig geurende bladeren. Hij bloeit met een veelbloemige pluim met kleine bloemen met een groene kelk en witte kroonbladeren. Na de bloei volgt een paarsblauwe bes met enkele zaden.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Pimenta, is afkomstig uit het Spaans. Pimiento betekent '(chili)peper'. Dat is weer herleid van pimienta '(zwarte) peper'. Beide woorden zijn afgeleid van het Latijnse pigmentum ('pigment') omdat het een kleur aan voeding kon geven. Het tweede deel, racemosa, heeft een Latijnse herkomst, waar racēmus 'cluster' of 'bos' betekent. Het beschrijft de bloeiwijze.

Het West-Indische laurierblad is een stuk geuriger en aromatischer dan zijn Europese tegenhanger. De smaak is intens en zeer gekruid, met complexe tonen van kaneel, kruidnagel en nootmuskaat, samen met hints van vanille en kardemom. Als je over de gekneusde bladeren wrijft, blijft de kenmerkende geur urenlang aan je vingers hangen.

Het blad van de West-Indische laurier wordt in het hele Caribisch gebied veel gebruikt bij het koken van rijstgerechten, soepen en stoofschotels. Ze worden het meest gewaardeerd als ze in pap worden meegekookt. De bladeren worden ook gebruikt om thee te zetten - je kunt een pot zetten met alleen het laurierblad, met laurierblad en citroengras, of met laurierblad en cacao.

Hoewel laurierblaadjes worden gewaardeerd in de West-Indische keuken, worden ze ook in andere delen van het huis gebruikt, als luchtverfrisser of als insectenwerend middel. Verse laurierblaadjes kunnen in voorraadkasten en kasten worden gestrooid om insecten weg te houden. Omdat ze altijd voorhanden zijn, is het bijvullen van deze natuurlijke luchtverfrisser en insectenwerend middel nooit een probleem.

Ook wordt de West-Indische laurier lokaal ingezet voor bayrum: een parfum, deodorant, haarolie of scheerzeep die wordt geproduceerd door de bladeren in rum te weken om de essentiële oliën eruit te krijgen. Andere geurige ingrediënten worden soms ook nog extra toegevoegd, zoals limoen en kruidnagel.