Zeeden

Je hebt misschien niet direct het idee dat delen van de zeeden (Pinus pinaster) als geneeskrachtig kruid kunnen dienen, maar heb even geduld.

De zeeden is een boom die thuishoort in het Middellandse Zeegebied, maar is op de Waddeneilanden veelvuldig aangeplant om zand vast te houden om zo verstuivingen tegen te gaan. Na een westerstorm waren in het verleden hele dorpsstraten regelmatig onder een laag stuifzand bedekt.
De zeeden kan een hoogte van 20 tot 35 meter bereiken. De bast heeft een wat oranjerode kleur. De naalden zijn tot 25 centimeter lang. De conische kegels kunnen wel 20 centimeter lang zijn.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Pinus, kan worden herleid tot een woord uit het Sanskriet, een oude taal in India, waar pitu zoiets heeft betekend als 'sap' of '(vloeibare) hars'. Het tweede deel, pinaster, is een afgeleide van pinus.

In Frankrijk groeien zeedennen uiteraard ook aan de zuidkust. Maar er is iets vreemds aan de hand. Daar wil men ons doen geloven dat het een hele speciale boomsoort is met de naam 'Franse maritieme pijnboom'. Daar is een reden voor en die reden is commercie, ook wel pure geldzucht genoemd.

Uit de bast van de zeeden kan men namelijk een stofje winnen dat men de naam Pycnogenol© heeft gegeven en werkzaam zou zijn tegen een bijkans eindeloze lijst van kwalen. Pycnogenol© bevat, volgens de jongens van de reclame-afdeling, 'een uniek complex van wateroplosbare polyfenolen, grofweg onderverdeeld in monomeren (catechine, epicatechine, taxifolin), oligomere proanthocyanidines (OPC), polymere proanthocyanidines en organische zuren (waaronder ferulazuur, kaneelzuur en koffiezuur) met uiteenlopende biologische en klinische effecten'.

Zijn die stofjes wel zo speciaal, zo kun je je afvragen. We gaan even op onderzoek uit.

Catechine is een verzamelnaam voor verschillende polyfenolen die voorkomen in onder meer wijn, thee en cacao (bron), terwijl epicatechine de spiegelbeeldvorm (de stereo-isomeer) is van catechine en dus in dezelfde producten voor zal komen (bron). Taxifolin wordt aangetroffen in plantaardige voedingsmiddelen als fruit, groenten, wijn, thee en cacao (bron).

Ferulazuur komt in kleine hoeveelheden voor in planten als dille, rijst en grassen (bron). Het doet dienst als aromastof in voedingsmiddelen. Kaneelzuur is een van de smaakcomponenten van kaneel en wordt gebruikt als smaaktoevoeging, maar voornamelijk in de parfumindustrie (bron). Koffiezuur komt in hoge concentraties voor in koffie: één kopje kan 25 tot 75 mg koffiezuur bevatten (bron).

Het blijkt dus dat die zo geroemde stofjes in Pycnogenol© helemaal niet zo speciaal zijn, niet of nauwelijks positieve gezondheidseffecten zullen hebben en eenvoudig met normale voedingsmiddelen binnen te krijgen zijn.

De échte wetenschap is ook duidelijk over Pycnogenol©: Current evidence is insufficient to support Pycnogenol use for the treatment of any chronic disorder[1]. Al het onderzoek is namelijk verricht in opdracht van de producent, wat de resultaten van ieder onderzoek zal vertroebelen, zo schrijven de onderzoekers ook.

[1] Schonees et al: Pycnogenol(®) for the treatment of chronic disorders in Cochrane Database of Systematic Reviews – 2012.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten