Kerrieplant

Ondanks de naam kerrieplant (Helichrysum italicum) wordt deze plant niet ingezet voor de productie van kerrie. Hij zelfs niet verwant aan de kerrieboom (Murraya koenigii). Nu is kerrie so-wie-so een wat verwarring stichtende benaming, want wat wij kerrie noemen, noemen ze in Engelstalige landen curry. Toch bedoelen ze daarmee iets heel anders: kerrie is hier een smaakmaker, terwijl curry daar een hele maaltijd is. Zie hier voor een duidelijke uitleg.
De kerrieplant is familie van de madeliefjes, maar groeit en bloeit een stuk zuidelijker. Droge, rotsige of zanderige bodems in het Mediterrane gebied zijn zijn domein. De kerrieplant is een echte liefhebber van de zon. De stelen van de kerrieplant zijn aan de basis houtig en hij de kans krijgt zal hij uiteindelijk een hoogte kunnen bereiken van zo'n 60 centimeter. De gele bloemen bloeien in trossen en die behouden lange tijd hun kleur na het plukken. Dat is ook de reden dat de kerrieplant vaak als droogbloem of in potpourri wordt gebruikt. Het verklaart ook direct zijn Italiaanse bijnaam immortelle ('onsterfelijk').

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Helichrysum, is een combinatiewoord uit het klassiek Grieks: heli (ηλι) is natuurlijk de bron van helios ofwel 'zon' en khrusós (χρυσός) is 'goud'. Samen is dat dus 'gouden zon' en het verklaart de helgele bloemen. Het tweede deel, italicum, betekent '(uit) Italië.

De bladeren van de kerrieplant hebben wel degelijk een sterke kerriegeur. Die bladeren worden echter maar sporadisch als kruid in de Mediterrane keukens gebruikt. Het probleem is namelijk dat die bladeren wel naar kerrie ruiken, maar verwerkt in gerechten blijken ze een harsig en bitter aroma te bezitten dat aan alsem doet denken. De jonge scheuten en bladeren worden af en toe gebruikt in vlees- en visgerechten. Die jonge scheuten en blaadjes zullen, na het afgeven van hun geur en smaak, voor het opdienen verwijderd worden, want niemand houdt van het kauwen op taaie, bittere ingrediënten.

Een thee (of liever: tisane) wordt gezet van de bloemhoofdjes. Dat is een goed idee, want de kerrieplant blijkt behoorlijk gezond te zijn en zelfs een milde anti-diabetische werking te hebben. De plant is al een tijdje onderwerp van wetenschappelijk onderzoek omdat extracten en essentiële oliën werkzaam lijken te zijn tegen bacteriën die resistentie hebben opgebouwd tegen de meeste vormen van antibiotica.

In Nederland zijn in 2018 een aantal planten nabij Lobith waargenomen. Kennelijk zijn zaadjes met de Rijn meegevoerd. In 2022 zijn er wat meer inlandige waarneming geweest. We wachten af of de kerrieplant is staat is zich hier te lande te vestigen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten