Lindebloesem

De linde (Tilia cordata) wordt ook wel winterlinde genoemd om hem te kunnen onderscheiden van de zomerlinde (Tilia platyphyllos). Hoewel 'zelfs' wikipedia claimt dat de zomerlinde niet zo ver noordelijk voorkomt als de zomerlinde, wordt met die zin niet duidelijk of hij van nature in ons land aanwezig is. Het is weliswaar een zeldzame verschijning, maar hij komt wel degelijk is ons land voor. De zomerlinde is zelfs een 'relict', een soort die hier in oeroude bossen thuis zou horen.

Goed, de zomerlinde is een soort die tot 40 meter hoog kan opgroeien, terwijl zijn broertje een meter of tien minder groot zal worden. De winterlinde bloeit ongeveer twee weken later dan de zomerlinde, een aanpassing die het gevolg is van de langere en strengere winterperiodes in het noorden van Europa. De zomerlinde is namelijk inheems in grote delen van zuidelijk Europa en zijn natuurlijke areaal bereikt nét Zuid-Nederland. In de rest van het land zal hij ooit aangeplant zijn in parken en daaruit zijn ontsnapt.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Tilia, is terug te herleiden tot het Oud-Griekse pteléa (πτελέα), dat 'iep' betekend heeft. Ook in het Oud-Armeens kwam het woord voor als t'eli (թեղի). In de loop der eeuwen is de naam van de ene soort getransplanteerd naar de andere. Het tweede deel van de winterlinde, cordata, komt van het Latijnse woord cordere, wat 'hart(vormig)' betekent en de vorm van het blad beschrijft. Het tweede deel van de zomerlinde, platyphyllos, is een combinatiewoord uit het Grieks: phyllon is 'blad' en platys (πλατυς) is 'breed (geschouderd)'. Het is dus ook een beschrijving van het blad.

Lindes zijn populair doordat ze zomers een aangename zoete geur verspreiden. In ons land is het drinken van lindebloesemthee alleen nog populair onder mensen die begaan zijn met de natuur en hopen om hun gezondheid met natuurlijke middelen op peil te houden. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat lindenbloesemthee geen antioxiderende werking heeft en geen leverbeschermende effecten oplevert[1]. Als je leest dat lindebloesemthee afvalstoffen uit het lichaam kan verwijderen, dan is dat natuurlijk maar deels waar: het water in de thee zorgt ervoor dat je lever aan het werk wordt gezet. Je lever is daarvoor immers speciaal ontwikkeld.

Maar in zuidelijke zonrijke contreien, zoals Griekenland, heeft het drinken van lindebloesemthee een heel andere functie. Daar wordt verfrissende en zweetopwekkende lindebloesemthee gedronken om heerlijk tot rust te komen, zittend in de schaduw te genieten van het prachtige uitzicht en te mijmeren over verloren liefdes.

[1] Yayalacı et al: Hepatoprotective and antioxidant activity of linden (Tilia platyphyllos L.) infusion against ethanol-induced oxidative stress in rats in Journal of Membrane Technology – 2014