Suiker

De gewone suiker maakt nog niet eens zo heel erg lang onderdeel uit van ons westerse voedingspatroon. Voordat het gebruik van suiker hier gemeengoed werd, gebruikte men vruchten, vruchtensappen en honing om eten en drinken te zoeten. Hoewel suiker uit suikerriet in onze westerse wereld al vanaf de Middeleeuwen bekend was, was het door de lange reis vanuit India zo verschrikkelijk duur geworden dat alleen de echte rijken van die periode het zich konden veroorloven.

Er zijn een aantal bronnen voor suiker: suikerbiet (Beta vulgaris), rietsuiker (Saccharum officinarum) en zelfs suikermaïs (Zea mays saccharata). Men heeft eigenlijk geen idee waar de suikerbiet is ontstaan. Zijn tweelingbroertje, de strandbiet (Beta vulgaris maritima), komt in heel Europa aan de kusten in het wild voor. Suikerriet kwam waarschijnlijk in Nieuw-Guinea en delen van Indonesië in het wild voor. Suikermaïs mag Zuid-Amerika tot zijn oorspronkelijk leefgebied rekenen.

Chemisch gezien zijn bietsuiker en rietsuiker volstrekt gelijk. Dat rietsuiker een ietwat bruinige kleur heeft betekent niet dat het gezonder is, maar dat het korter gecentrifugeerd wordt dan kristalsuiker, waardoor een klein beetje donkerbruine siroop achterblijft. Die siroop geeft de kleur aan de suiker.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Beta, is afgeleid van het oud-Griekse woord blitos (βλιτσς), een oeroude naam voor een soort spinazie. In het Engels is blite een vergeten woord voor spinazie. Ooit werd alleen het bietenloof als groente gegeten. Het tweede deel, vulgaris, betekent 'gewoon'. Denk aan ons woord 'vulgair'. Voor suikerriet geldt dat het eerste deel, Saccharum, is afgeleid via het Arische woord sukkar naar sharkara uit het Sanskriet, waar het ooit 'gruis' of 'grit' betekende. Het tweede deel, officinarum, beschreef de apotheek van weleer.

Dat suiker verschillende bronnen kan hebben betekent dat het zowel een kruid als een specerij kan zijn.

Er bestaan nogal wat verkeerde inzichten over suikergebruik. Zo zou suiker de oorzaak van overgewicht zijn. Dat is niet het geval. Suiker is slechts een onderdeel van een ongezonde levenswijze. Eet je en drink je teveel suikerhoudende zaken dan gaat het met je gewicht zeker de verkeerde kant op. Het is ook niet verslavend, waardoor je geen excuus kan hebben als de weegschaal op hol slaat. En nee, je kind wordt er ook niet hyperactief van, zoals nogal wat bang gemaakte moeders denken.

Heel veel recepten verwachten dat er suiker aan het gerecht wordt toegevoegd. Het is dan een smaakmaker, maar soms is het ook een conserveermiddel. In een echt zoete omgeving kunnen bacteriën namelijk niet goed gedijen. Die hebben vocht nodig om te overleven en suiker trekt dat vocht aan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten